สองร้อยเจ็ดสิบเจ็ด

มุมมองของเจมส์

ห้องทำงานเงียบสงัดและนิ่งงัน

ผมยืนอยู่ริมหน้าต่าง มือข้างหนึ่งยันกรอบไม้ไว้ ส่วนอีกข้างกำแน่นจนคลายไม่ออก ค่ำคืนนอกกระจกดำมืดสนิท แต่ผมก็ยังจ้องมองมันราวกับว่าความไร้ซึ่งแสงสว่างจะมอบคำตอบที่ผมไม่มีให้ได้ ภาพสะท้อนของผมวูบไหวจางๆ ในแผ่นกระจก โหนกแก้มเด่นชัด ดวงตาโหลลึก ชายผู้ถูกขึงตึ...